Hoe sta jij in het leven? In dit artikel beschrijf ik mijn levenshouding, hoe ik daartoe kwam én wat het voor mij doet.
Onbewust
Ik leefde mijn leven. Mijn levenshouding bestond uit wat ik onbewust vanuit huis, school en tijdens mijn jong-volwassenheid had meegekregen.
Bewust
Toen ik zwanger was, veranderde dit. Met het oog op mijn toekomstige taak als ouder, stelde ik mijzelf de vraag: “Wat vind ik belangrijk qua levenshouding?”
Wat wél?
Een zoektocht naar hoe (bewust) te leven, ging van start. Ik bekeek alles wat ik aan bagage had verzameld. En ik keek naar anderen om inspiratie op te doen wat nog meer mogelijk is.
Levenshouding
Het resultaat is dat ik mijn levenshouding beschrijf als:
- Vrij van oordeel zijn;
- Acceptatie van wat is;
- Loslaten wat afgerond is;
- Een leven lang leren;
- Autonomie;
- Gelijkwaardigheid;
- Afspraak is afspraak (afspraken met jezelf én met anderen).
- Dankbaarheid;
- Aandacht;
- Geduld;
- Discipline;
- Bescheidenheid;
- Eerlijkheid.
Oefenen
Ik merk dat het oefening vergt om te leven volgens mijn eigen houding. Onlangs betrapte ik mijzelf er op dat ik iemand veroordeelde om wat zij deed. Dat was niet in lijn met mijn eigen ‘gewenste’ houding. Hoe ging ik met mijn eigen ‘fout’ om? Ik was dankbaar. Ik was dankbaar dat ik me bewust was van mijn ‘fout’. Ik accepteerde mijn ‘fout’. Leerde ervan. En ging weer verder.
Hulpmiddel
Mijn levenshouding is geen doel op zich. Ik ervaar het als een hulpmiddel om naar te leven. Het geeft mij houvast ‘hoe’ in het leven te staan. En die houvast ervaar ik op dit moment als prettig.